Eğitim, doğum kontrol konularından en iyi dereceye ulaşan Trakya insanı, şimdi de ölüm törenlerinde en iyi yiyecekleri sunma telaşı içinde…
Daha beş on yıl önceye kadar, ölünün ardından bir helva geçerliyken, şimdi, pilav, hayran, tatlı üçlemesi; yakın gelecekte bu menün çok daha ileri, iştah açıcı seviyeye geleceğini gösteriyor.
Süleymanpaşa Belediye Başkanımızın kış günleri, ikram çeşmeleri de bu bonkör Trakya insanı hissiyatıyla ortaya çıkmışa benziyor. Yazın, ikram çeşmesinden çorba akmıyor. Bunun yanında, yakın gelecekte Tekirdağ halkı; yazın da ikram çeşmelerinin, soğuk su, limonata, soğuk hayran vereceğinin ümitleriyle ikram çeşmesinin yakınında ki ağaçların gölgesinde bekleşiyorlar.

Ölüm törenleri, düğünler; hepsi, Trakya insanının insana verdiği değeri ortaya koyma, var olan zenginliğin paylaşımı adına yapılıyor. Yoksa değil mi? Şüpheniz varsa; ya şimdi konuşun! Ya da ebediyete kadar susun…

Cenaze kalkmadan önce imam; ”hakkı, helalliği” sorar. Ve hep bir ağızdan, isteksiz bir korunun helalliği yükselir gökyüzüne. Helal edilmiştir edilmesine ama bir sürü şey çıkar, ölünün ardından. Küçük, büyük alacaklar; ev halkına duyurmak için gizliden gizliye, haber uçurmalar…

Trakya insana cömerttir. Uysaldır! Uysaldır; dönüşüme yatkındır. Ölüm törenlerini bile beslenme, şükür etme ev sahipliği görgüsüne çevirdi.

Biraz muziplik olsun diye şöyle bir düşünceyi kaleme almak istedim. Ölüm törenlerinde; özellikle yoksulların ölümlerinde, geriye kalan sağlar; çoluk, çocuk, eş için; her katılandan bir miktar yardım parası toplanma âdeti, cömertliği yapılsa; ortaya ne çıkar?

Pilavı, ayranı, tatlıyı yedikten sonra; en az 50 TL’lik bir yardım beklense; bu törenlerin insan kalabalıkları ne hale gelir? Acaba, cenazeyi taşıyacak birileri çıkar mı?

 Her cömertliğin arkasında bir siyaset, ince bir sosyoloji olması; yine insanın değerli bir gelişim keşfinden başka bir şey değil gibi anlaşılıyor. Camilerin serin klimalı mekânlarında, elektrik, su, imamın parası cemaatten istense; zaten dolmayan camilerimizin gerçek cemaatleri nasıl da gün yüzüne çıkar; daha az olanın daha simimi görüntüleriyle karşılaşırdık…

Trakya insanı cömerttir; artık ölüm törenleri, bir çeşitten, üç çeşide, çok yakın zaman sonra; lüks otellerde ki gibi; açık büfeye dönüşeceğini düşünmeye başladım. Belki de katılanlara ayrı bir çekilişle seyahat, araba bile verecek Trakyalı insanlarımız çıkacak.

Cömerttir Trakyalı! Aydoğdu Mahallesine çıkıp para dağıtır. İnsanlıktır önceki amacı; sonraki ise siyasi beklenti; çok ince bir hesap; saç telinden bile… Aynı insan; cömert efendi; Aydoğdu Mahallesi çingene çocuklarının da eğitimde üniversiteye, her türlü meslek sahibi olmasını bir türlü ve ısrarla gündeme getirmez…

Cömerttir; puslu, dumanlı, bol söylemli ve beklentili bir cömertlik…